Քանի որ դարերի խորքից մեզ հասած վկայությունները հոգեղեն աշխարհի, այս դեպքում` խավարի հրեշտակների մասին, ներկայիս շատ մարդկանց երբեմն թվում են իբրև սոսկ պատմություններ, որոնք անիրական և մտացածին են, որոշեցինք ներկայացնել մեր ժամանակներում ապրող որոշ անձանց վկայությունները տվյալ երևույթի շուրջ, ովքեր ամենևին նպատակ չունեն հորինելու պատմություններ և դրանցով ճանաչում ձեռք բերելու, այլ ականատես են եղել, առնչվել, բախվել հոգեղեն իրականության հետ:

Հույսը մեզ ապրելու, գործելու, ծառայելու ուժ է տալիս: Քրիստոնեության կարևոր խնդիրներից մեկը աշխարհին հույս բերելն է և, բնականաբար, որպեսզի կարողանանք հույս տալ, պետք է ինքներս այն ունենանք:

Ընթերցողների ուշադրությանն ենք ներկայացնում ԱԼԵՔՍԱՆԴՐ ՄԻԼԿՈՒՍԻ չափազանց հետաքրքիր հրապարակումը:

Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը Մեքսիկայի Միչոական նահանգում կոչ է արել չհրաժարվել հավատքից՝ տեղի տալով բռնությանը և թմրամաֆիային:

ՍՈՒՆԴԱՐ ՍԻՆԳՀԸ ծնվել է 1889-ի սեպտեմբերի 3-ին Հյուսիսային Հնդկաստանի Փենջաբ (պարսկերեն փենջ-հինգ, և աբ-ջուր, գետ, բառերից, որ նշանակում է հինգ գետերի երկիր) նահանգի Ռամբուր քաղաքում, Սինգհերի (1) հայտնի տոհմի շառավիղ Սերդար Շեր Սինգհի ընտանիքում:

Հովհաննեսը Գալիլիայի Բեթսայիդա քաղաքից էր: Դա նաև Անդրեասի և Պետրոսի քաղաքն էր: Մենք ծանոթ ենք նրա ընտանիքի երեք անդամի ևս` նրա եղբայր Հակոբոսին, հորը` Զեբեդեոսին և մորը` Սողոմեին:

Ըստ Հայ եկեղեցու սահմանած կարգի՝ տարվա մեջ նախատեսված է գրեթե 160 պահքի օր, որից 117-ը՝ ծիսական:

Բարեկենդանը երկարմատ խոսք է՝ բաղկացած «բարի» և «կենդանի» բառերից: Իսկ քրիստոնեական օրացույցում այն գործածվում է Մեծ պահքից առաջ, որպես նախկին Էդեմական դրախտի ժամանակները հիշեցնող ամենաուրախ տոն, երբ հավատավոր մարդը նախապատրաստվում է զատկական Հարության պահքին, բայց մինչ սկսելը միայն այդ օրը իրեն թույլ է տալիս ճոխ ու կենդանական կերակուրներով զվարճանալ։

Որոշումը մերն է և մենք ենք ընտրում` հետևե՞լ Աստծո ծրագրերին մեր կյանքում, թե՞ հանձնվել «ճակատագիր» ասվածին և սպասել դեպքերի ինքնահոս զարգացմանը:

Հատկանշական է, որ մատնիչ Հուդայի սբ. հաղորդություն ստանալու մասին կարծիքները բազմազան են, առավել ևս իրարամերժ: